شرح خبر
 
تاریخ
1397/6/26
عنوان پائولا هاوکینز: «جین ایر» را دوست ندارم
متن
پائولا هاوکینز، نویسنده انگلیسی کتاب پرفروش و محبوبِ «دختری در قطار» در این مطلب از آثاری سخن می‌گوید که در زندگی‌اش تأثیرگذار بوده‌اند.
 
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، پائولا هاوکینز نویسنده آثار پرفروشی چون «دختری در قطار» و «درون آب» است. او پیش از این دو رمان نیز، آثار دیگری چون «الهه پول» یا «امی سیلور» را نگاشت بود، اما این «دختری در قطار» بود که نام او را بر سر زبان‌ها انداخت.
 
«دختری در قطار»، که توسط مترجمین مختلفی در ایران وارد بازار شد، پس از انتشار یکی از پرفروش‌ترین رمان‌های دنیا شده و 15 هفته در صدر جدول پرفروش‌های «نیویورک‌تایمز» قرار گرفت. در سال 2016 اقتباسی سینمایی از این کتاب با بازی امیلی بلانت تولید شد.
 
از او درباره آثاری که می‌خواند، دوست دارد، هدیه می‌دهد و ..... سؤال کردیم. خواندن پاسخ‌های این نویسنده انگلیسی خالی از لطف نیست:
 
کتابی که در حال حاضر می‌خوانم:
در حال حاضر در حال خواندن کتاب «کارخانه عروسک» نوشته الیزابت مک‌نیل هستم. البته این کتاب قرار است سال آینده وارد بازار کتاب شود. علاوه بر این اخیراً کتاب «گفت‌و‌گو با زنان» را خواندم که در واقع مجموعه گفت‌و‌گوهای نِل دان، نویسنده‌یِ کتاب با زنانی چون اِدنا اوبراین و پائولین بوتی درباره کار، پول، و مادر شدن است.
 
کتابی که زندگی‌ام را تغییر داد:
فکر می‌کنم جواب من به این سؤال هر روز دچار تغییر شود اما «تاریخ سری» نوشته دانا تارت دهه سوم زندگی‌ام را به شدت تحت شعاع قرار داد. تارت سبب شد به نوشتن نوعی خاص از داستان جنایی علاقه‌مند شوم.
 
کتابی که ای کاش من نوشته بودم:
«آیداهو» نوشته امیلی راسکوویچ. این کتاب را برای نثر زیبایش و معمای غیرقابل‌حلی که ارائه می‌دهد دوست دارم. روایت غیرخطی این کتاب و پرداختن به موضوعاتی چون غم، رستگاری، و خطاپذیربودن حافظه جذابیت زیادی برای من داشت.
 
کتابی که بر نوشته‌های من تأثیر گذاشت:
اخیراً علاقه زیادی به آثار غیرداستانی پیدا کرده‌ام. آثاری چون «در کمال خونسردی» نوشته ترومن کاپوتی یا «بخش‌های قرمز» نوشته مگی نلسون را دوست دارم.
 
کتابی که ارزش محبوبیت را نداشت:
متاسفانه هیچ‌وقت علاقه‌ای به «جین ایر» نداشته‌ام. نه وقتی در مدرسه خواندمش، نه وقتی بعدها برای بار دوم سراغش رفتم! به نظرم آقای روچستر غیرقابل‌تحمل است!
 
کتابی که از نخواندنش شرمنده هستم:
«اولیس» نوشته جیمز جویس و «نهنگ سفید» نوشته هرمان ملویل. خجالت‌آور است. نه؟!
 
آخرین کتابی که اشک‌تان را درآورد:
اشک من را درآوردن اصلاً کار سختی نیست. حتی وقتی برنامه‌ای درباره حمایت از سگ‌ها می‌بینم اشک می‌ریزم. دو داستان هستند که از دیدگاه من در سال‌های اخیر بسیار تأثیرگذار بوده‌اند: «از دریای ساکت و کوچک» نوشته دونال رایان و «خدایی در خرابه‌ها» نوشته کیت آتکینسون.
 
کتابی که چند بار خوانده‌ام:
همیشه از خواندن چندباره یک کتاب عذاب وجدان دارم زیرا آثار زیادی هستند که هنوز یک بار هم نخواندمشان. کتاب‌های پت بارکر و کیت آتکینسون را هر از چند گاهی دوباره می‌خوانم.











منبع خبر: خبرگزاری ایبنا
منبع