اروین یالوممشخصات
نام: اروین
نام خانوادگی: یالوم
نام لاتین: Irvin David Yalom
اروین یالوم روانپزشک و رواندرمانگر آمریکایی، بنیانگذار مکتب روانشناسی وجودی (هستیگرا یا اگزیستانسیالیسم) برجستهترین روانپزشک زندهی جهان است که نقشی شگرف در سلامت روان بر جای گذاشته است. او نویسندهای چیره دست است که با نوشتههای خود نه تنها روانشناسان بلکه مردم عادی را نیز به خود جذب کرد. در کنار کتابهایی که در زمینهی روانشناسی از وی چاپ شده است چند رمان نیز نگاشته شده که از میان آنها وقتی نیچه گریست زبانزد است. در این نوشته شما را با زندگینامه این استاد برجسته هستیگرا آشنا خواهیم کرد. زندگینامه اروین یالوم
دوران کودکی
اروین دیوید یالوم (Irvin David Yalom) ۱۳ ژوئن ۱۹۳۱ در واشنگتن دی سی آمریکا زاده شد. پدر و مادر وی آمریکایی نبودند و در روستای کوچک سلتز در مرز لهستان و روسیه زندگی میکردند. این خانوادهی یهودی حدود ۱۵ سال پیش از آنکه یالوم به دنیا بیاید به آمریکا مهاجرت کردند. پدرش در واشنگتن دی سی مغازهی خوار و بار فروشی داشت و آنها بالای همین مغازه در خانهای کوچک زندگی میکردند. در آن هنگام این شهر جای امنی به شمار نمیرفت و محلهی آنها فقیرنشین بود.. از آنجایی که زندگی در این محله چندان بیخطر نبود، پناهگاه یالوم خانه بود و در اوقات فراغتش به خواندن کتاب مشغول میشد. او هفتهای دو بار به کتابخانهی مرکزی میرفت تا بتواند کتابهای مورد علاقهاش را برای خواندن تهیه کند.
در این هنگام او هیچ راهنما یا مشاوری نداشت تا هدایتش کند.. خانوادهاش مذهبی بودند، هرگز کتاب نمیخواندند و روی بقای اقتصادی تمرکز داشتند. اما وی از جان آدامز تا زرتشت به مطالعه پرداخت و بر این باور بود که بهترین کاری که یک انسان میتواند انجام دهد نوشتن رمان است.
دوران جوانی
او پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان باید مسیر زندگی خود را تعیین میکرد. در آن روزگار انتخابهای یک جوان برای شغل و آینده بسیار محدود بود. بیشتر همسالان او به شغلهای خانوادگی مشغول میشدند یا شانس خود را برای رفتن به دانشگاه پزشکی امتحان میکردند. او احساس میکرد که رفتن به دانشکدهی پزشکی با علاقهاش به تولستوی و داستایوسکی هماهنگی بیشتری دارد! پس تصمیم گرفت که در زمینهی روانپزشکی تحصیل کند.. او به دانشگاه جورج واشنگتن رفت و در سال ۱۹۵۲ مدرک کارشناسی خود را گرفت. سپس برای گذراندن دکترای پزشکی به دانشکدهی پزشکی دانشگاه بوستون رفت و در سال ۱۹۵۶ فارغ التحصیل شد.
سپس دورهی کارآموزی خود را در بیمارستان مانت سایتای (Mount Sinai Hospital) نیویورک و سال ۱۹۶۰ رزیدنتی خود را در کلینیک روانپزشکی هنری فیپس (The Henry Phipps Psychiatric Clinic) که در بیمارستان جان هاپکینز بالتیمور قرار دارد به پایان رساند. یالوم دو سال در خدمت بیمارستان ارتش بود و سپس فعالیت دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد. او در سال ۱۹۶۳ عضو هیئت علمی دانشگاه شد. او با آموزش رواندرمانی گروهی و توسعهی الگوی خود از رواندرمانی وجودی توانست موفقیتهای چشمگیری به دست آورد.
زندگی شخصی اروین یالوم
یالوم با مریلین کونیک (Marilyn Koenick) ازدواج کرد و صاحب ۴ فرزند شد. همسرش نویسندهای فمنیست، تاریخشناس و استاد دانشگاه استنفورد بود. وی در سال ۲۰۱۹ درگذشت. چهار فرزندش در سانفرانسیسکو زندگی میکنند و به کارهای گوناگون از جمله پزشکی، عکاسی، نویسندگی خلاق، کارگردانی تئاتر و روانشناسی بالینی مشغولند.
زندگی شغلی اروین یالوم
یالوم در سال ۱۹۹۴ از دانشگاه استنفورد بازنشسته شد. او در طول سالهای عمر خود به عنوان یک روانپزشک و رواندرمانگر به کار خود ادامه داد و این کار را تاکنون نیز ترک نکرده است. در کتاب موهبت رواندرمانگری به این موضوع اشاره میکند و میگوید که یکی از نگرانیهای برخی از مراجعان من این است که من بمیرم و کار درمان آنها نیمه کاره بماند. او در زمینهی درمان بر اصول روانشناسی وجودی تآکید میورزد با این حال بر این باور است که نباید خود را محدود به یک رویکرد خاص در درمان کرد و با نگاه تعصبآمیز به روشهای درمانی توجه کرد. او بر این باور است که برای هر بیمار درمانی خاص نیاز است چون هر انسانی منحصر به فرد است. همین نگرش باعث شد تا وی از روانپزشکی فاصله بگیرد و به قلمروی روانشناسی بیش از پیش علاقهمند شود. او بر این باور است که: «روانپزشکی به شدت از سوی نیروهای اقتصادی هدایت میشود تا تنها تشخیصهای غیرفردی، مبتنی بر نشانهها و درمان مختصر و یکنواخت، بر پایهی پروتکل را برای همه ارائه دهد»
اروین یالوم پدر روانشناسی وجودی یا اگزیستانسیال
اروین یالوم اندیشمندی بزرگ است که به رویکردها و مکاتب روانشناسی با نگاهی نکتهسنج و به دور از تعصب مینگرد. از آنجایی که وی به فلسفه نیز علاقهمند بود، رویکرد درمانی خود را که روشی فلسفی در درمان است بنیان نهاد. رویکرد درمان وجودی که با نام رواندرمانی اگزیستانسیال نیز شناخته میشود؛ رویکردی پویاست که بر دغدغههای انسانی که در هستی انسان ریشه دارند تمرکز میکند. بر پایهی این رویکرد هر انسانی دارای نیروها، انگیزهها، ترسهای خودآگاه و ناخودآگاهی است که درونش به کنش و اثر میپردازد. این رویکرد بر این باور استوار است که کشمکش درون یک فرد در اثر روبهرو شدن با افراد و مفروضات هستی است. این مفروضات عبارتند از:
غیر قابل اجتناب بودن مرگ
آزادی و مسئولیتهای همراه آن
انزوای وجودی
بیمعنایی در مفهوم اگزیستانسیالیسمی
این ۴ فرض که به عنوان دغدغهها یا دلواپسیهای غایی نیز شناخته میشوند بدنهی درمان وجودی را تشکیل میدهند.
برخی از آثار اروین یالوم: