پدیدآور: ویلیام وایت
مترجم: کیهان بهمنی
ناشر: ثالث
سال نشر: 1398
اینکه همینگوی حرفه روزنامه نگاری را تنها حرفه دوران زندگی خود نکرد اتفاقی خوشایند برای عالم ادبیات بود. از سوی دیگر می‌توان گفت بدون شک اگر همینگوی چنین نیز می‌کرد باز همچنان در زمره بهترین خبرنگاران جهان قرار می‌گرفت. استعداد شگرف همینگوی در روزنامه نگاری کاملا در راستای کار نویسندگی ادبی اوست.
همینگوی در مقام گزارشگر و خبرنگار خارجیِ روزنامه های کانزاس سیتی (طی جنگ جهانی اول)، شیکاگو و تورنتو، در پاریس و در محافـل نویسندگان خارجی، در خاور نزدیک، در اروپا همراه با دیپلمات ها و سیاستمداران و در آلمان و اسپانیا همچون تکه اسفنجی که آب را جمع می کند، افراد و مکان های بسیاری را تجربه کرده بود: و این مطالب بعدها مبدل به موضوع داستان های کوتاه و رمان‌های او می‌شد. اما استفاده همینگوی از این مطالب در آثار داستانی‌اش او را از سایر نویسندگانی که به قول خودش «از راه نوشتن برای روزنامه‌ها، کسب مهارت نویسندگی، نوشتن مطلب برای رساندن آن به ضرب العجل تعیین شده، نوشتن مطلب راجع به موضوعی مربوط به دوره‌ای خاص و نه مطلبی برای همه ادوار» امرار معاش می کنند، متمایز می‌کرد.