| عنوان: | |
| نوع مدرک: | |
| سرشناسه: | |
| موضوع: | |
| يادداشت ها: |
گ. 119 : ابیاتی به فارسی . ◄ گ. 151 : اعداد و ارقامی به خط سیاق. گ. 152 : یادداشت های متفرقه (در مورد مخارج و کرایه و... ). |
|
| شرح پدیدآور: |
کمال الدین حسین بن علی کاشفی بیهقی. |
|
| مشخصات ظاهری اثر: |
[119] گ. 18 س. 13 × 22 س. م. ◄ مرکب : مشکی؛ عناوین و سر فصلها شنگرف، بالای برخی عبارات خط کشی با شنگرف؛ راده. |
|
| تاریخ تولد و وفات: | |
| وضعیت کتابت: |
خط : نستعلیق. تاریخ کتابت : قرن 14؟ق. |
|
| منابع: |
الذریعه (430 : 2)، (141 : 3)، مجلس (171 : 6)، مشار فارسی (581 : 1). |
|
| شماره مدرک : | |
| کد نوع مدرک : | |
| معرفی اثر: |
این کتاب در واقع تحریر مجددی است از ترجمه "کلیله و دمنه" ابوالمعالی نصرالله منشی با انشائی ساده و بدور از تکلف، آمیخته با ابیات فارسی. کتاب مشتمل بر یک مقدمه و چهارده باب است بدین عناوین : باب اول : در اجتناب نمودن از استماع قول ساعی و نمام؛ باب دوم : در سزا یافتن بدکاران؛ باب سوم : در موافقت دوستان و فواید معاضدت ایشان؛ باب چهارم : در ملاحظه احوال دشمنان و ایمن نبودن از حیله ایشان؛ باب پنجم : در مضرت غافل شدن و از دست دادن مطلوب؛ باب ششم : در آفت تعجیل و ضرر شتابزدگی در کارها؛ باب هفتم : در حزم و تدبیر و بحیله خلاص یافتن از بلای دشمنان؛ باب هشتم : در احتراز از ارباب حقد و اعتماد نانمودن بر تملق ایشان؛ باب نهم : در فضیلت عفو که ملوک را بهترین صنعتی است؛ باب دهم : در بیان جزای اعمال بطریق مکافات؛ باب یازدهم : در مضرت افزون طلبیدن و از کارخود باز ماندن؛ باب دوازدهم : در فضیلت حلم و وقار و سکون؛ باب سیزدهم : در اجتناب فرمودن از قول اهل غدر و خیانت؛ باب چهاردهم : در عدم التفات به انقلاب زمان. نسخه حاضر چند صفحه از مقدمه را ندارد. |
|
| آسیب شناسی: |
نسخه بسیار فرسوده، اثر رطوبت و پخش شدن مرکب در اکثر صفحات، پوسیدگی و چسبیده شدن برخی اوراق به هم. |
|
| کاغذ، جلد: |
کاغذ : فرنگی نخودی روشن. جلد : مقوایی، روکش تیماج قهوه ای. آستر : کاغذ شکری. 19× 29 س. م. |
|
| رده اصلی: | |